Animowana grafika 3D

Istnieje podstawowy podział w sposobie modelowania obiektów:

• modelowanie pełne (solid)
• modelowanie krawędziowe

Modele pełne są bardziej realistyczne, ale przez to trudniejsze do zbudowania – określają objętość przedstawianych obiektów.

Są często wykorzystywane przy symulacjach niewizualnych (inżynieria, medycyna, CAD).

Jedną z metod tworzenia modeli pełnych jest wykorzystanie voxeli.

Voxel (volumetric pixel/volumetric picture element) jest pojedynczym elementem trójwymiarowej matrycy, o pewnych określonych rozmiarach i możliwości przypisania mu dodatkowych informacji (np. rodzaj materiału).

Modelowanie krawędziowe lub reprezentacja brzegowa ( shell, b-rep) - takie modele są prostsze do utworzenia i przetwarzania. Opisują tylko powierzchnię obiektów, nie posiadają"środka", składają się wyłącznie z "nieskończenie cienkiej skorupki".

"Skorupka" ta jest tworzona na podstawie opisu modelowanych obiektów – albo automatycznie przez przetworzenie zapisu matematycznego, albo ręcznie przez edycję "skorupki" przez projektanta.

Istnieją różne metody opisu takich "skorupek". Jedną z nich jest metoda modelowania z wielokątów (polygonal modelling) – ich główną zaletą jest łatwość przetwarzania i renderowania, natomiast wadą jest stosowanie wyłącznie krawędzi prostych, a to zmusza do modelowania krzywizn za pomocą dużej ilości wielokątów.